Van-de-weg-motor: En Off-Road ? Waarom dat nou weer?

Van-de-weg-motor

Voor iemand die na 20 jaar asfalt overstapt naar het onverharde is elke meter op het zand een avontuur en een soort van overwinning. 20 jaar asfalt is namelijk geen enkele garantie dat je het op het zand en in de blub ook wel aardig doet, tenminste dat werd mij wel duidelijk...

Dus als ik dan eens iets spannends meemaakte dan ging ik dat natuurlijk stoer vertellen. 'Actie'-foto's werden op de mail gezet om mn vriendjes te imponeren of ze uit te nodigen om ze van commentaar te voorzien.
Dat kan nog iets handiger in een reuze-echt Weblog en tadaaa. zie hier.

---------------------------------------

Wel even beginnen bij het begin:

Najaar 2007.

Motorrijden is leuk. Met vriendinnetje of vriendjes op stap, tentje mee, op naar Duitsersland, Belgenland, Engeland of Frankrijk. Ook zonder vriendjes rij ik nog wel wat kilometers. Zoveel kilometers dat het nieuwe er wel een beetje vanaf is.

Tuurlijk kan ik vast nog wel sneller en platter door die ene haarspeld of kan ik nog sneller naar Zuid-Frankrijk of andere verre bestemming blazen maar of dat nu ook steeds leuker wordt....

De gezelligheid met de vrienden natuurlijk wel !

Youtube en Google laten zoveel andere mooie dingen in het leven zien. Zo is mijn oog getrokken door de Ligurische Grenzkammstrasse (in het goed Nederlands). Een onverharde alpenroute in het grensgebied tussen Italie en Frankrijk.

Foto van het www geleend

Dat wil ik ook!
Hoe dan? wel op een motor natuurlijk!

Afscheid nemen....
De ouwe (en niet altijd meer even trouwe) Z1000 a1 uit 1977 staat veel meer stil dan dat ie rijdt.

15 jaar geleden gevonden, goed rijdend gemaakt en heel veel op gereden. Met vriendin, tent en slaapzakken achterop naar Schotland, Ierland, Wales, Franktijk, Italie en alles wat daar tussen ligt.
Nu met onvindbare electrische storing, slechte achtervorklagers, versleten banden en het allermooiste er wel vanaf. Ook op het oorspronkelijke plan om dr een dikke straatvechter van te maken zat al minstens 15 jaar stof... Dat zou minstens een jaar kosten om af te stoffen.

Naast de Z hebben de laatste jaren verschillende , redelijk moderne, maar in ieder geval betrouwbare motorfietsen gestaan waar toch echt de meeste kilometers op gemaakt zijn. Op dit moment staat er een TDM 900, een losse Squire-bak, een handvol fietsen en een kuub timmerhout bestemd voor de dakkapel... Behalve gebrek aan daadkracht ook nog eens weinig ruimte om te prutsen dus.

Het plan is geboren: Z naar een nieuw baasje, off-roadje erin...

Op zoek naar....
Gelukkig zijn er nog Echte Liefhebbers van Echte Motoren. De Z was dan ook redelijk snel verkocht.

Volgende stap: op zoek naar iets met noppen, lange veerwegen en toch ook wel ruimte voor gelegenheidspasagier en bagagerekje. O ja, moet ook nog in het budget passen.

Gelukkig begrensde het pakket-van-eisen de markt behoorlijk.Omdat ik op dat moment ook nog niet helemaal zeker was of ik het allemaal wel echt leuk zou gaan vinden werd een aanvullende eis dat het ook nog een redelijk courante motor zou moeten zijn die bij tegenvallende gevoelens ook weer redelijk vlot de markt op zou kunnen. Geen ruimte voor Exoten dus.

Had ik al gezegd dat er in mijn behoorlijk ruime motorrijdend vriend/kennissenbestand (nog steeds) helemaal niemand zit die een beetje kijk op offroadjes heeft? Moest dus wel een beetje puzzelen.

Gaandeweg kwamen volgende kreten steeds weer naar voren:

-bewezen degelijk en hufterproof, betrouwbaar, reparabel in de jungle, goed/veel aanbod ook van onderdelen.

Dan kom je al snel uit op een heuse, echte....

De nieuwe aankoop
Februari 2008
Dit is m dan

Foto van marktplaats

Glimmend en glanzend op Marktplaats. Afspraakje met XToon, lang, langer langst en toch ook heel goed verhaal over heel veel XT's en ander noppenspul.

Met een kratje bier als incentive werd de koop gesloten.

Voor de kenners en/of liefhebbers, het is een Yamaha XT 600 E, DJ02 van het jaar 2001 maar met de kleurdelen van een 2003, het laatste productiejaar van de luchtgekoelde XT.
Electrisch gestart met 17 inch achterwiel.....

Zo blij als een kind. HEERLIJK hoe zo'n XT pokkelt en pruttelt. Een verademing om met maar liefst 42 PK door de wereld te rijden. Dat geeft een hele andere kijk op het leven.

XT stond op er bij aankoop helemaal origineel bij. Da's mooi voor op de weg maar voor mijn woeste plannen moesten toch een paar kleine aanpassingen worden gedaan.
Een paar minimale updates:

Rekje om xt makkelijker weer rechtop te kunnen zetten als ie een keer op z'n kant ligt, en om gereedschapssetje op vast te knopen. En een boterham met pindakaas natuurlijk.