November 2008: de HENNO-rit

Noemde ik de Arjan-Brouwer-All-Road-Dag legendarisch, dan is de Henno-rit op z'n minst LEGEN-DEN-DARISCH te noemen!

Net als alle andere XT-ers (dat kan niet anders) ben ik tijdens een xt-Google-tocht gestuit op het begrip HENNO-rit. Als je dan wat doorklikt kom je diverse verhalen en beelden tegen die zijn omgeven van in Nederland ongekend avontuur gecombineerd met toch ook wel mystiek en geheimzinnigheid.

Om een beetje te begrijpen wat ik bedoel moet je maar eens een filmpje van een voorgaande editie bekijken: http://nl.youtube.com/watch?v=Wz3B1GhMQeA

De meeste mensen die het filmpje zien zeggen zoiets van: Is dat leuk?, dat doe je toch niet met een motor, wat is daar nou leuk aan, xt's uit de modder trekken, kan toch nooit goed zijn voor je motor....

Bij mij ontstond al gauw een niet-aflatende drang om daar deel van uit te willen maken.
Ik wist toen nog niet dat dat moment al zo snel zou komen.....

De Hennorit is uitsluitend voor leden en vanaf deze editie ook uitsluitend voor XT's.
Dus direct lid geworden en een open sollicitatie gedaan. Gehonoreerd: ik was er dus bij.

Toen de datum dichterbij begon te komen begon het zo af en toe flink te kriebelen. Nog eens naar de filmpjes gekeken, gaat mij dat dan wel lukken? En wie gaat me helpen als het een keer niet lukt?
Ook op het motorforum werd al lekker stemming gemaakt waarbij de 'tegenstanders' (of niet-begrijpers) en de Henno-veteranen elkaar over en weer aftroefden als het gaat om stoere verhalen, do en don't's en andersoortige adviezen (duikbril en flippers mee)

oktober 2009: Allroad-dag Arjan Brouwer

Oktober 2008

Ieder jaar organiseert de legendarische Arjan Brouwer in Putten een legendarische Allroad-dag voor iedereen die daar maar zin in heeft .

9.30 uur na de koffie met broodjes, de briefing van de baas himself. ‘lieve jongens, het is geen wedstrijd, we willen iedereen heel weer terug, geen ruzie maken met de boswachter, bla, bla” en zo

Er werd in 3 verschillende niveaus gestart. Omdat de ‘gemiddelde’ groep er aanvankelijk toch nog best wel serieus uitzag besloot ik geen risico te nemen en startte ik in de beginnersgroep. Bovendien ben ik best bescheiden van mezelf….

Al snel bleek dat ik iets te bescheiden was geweest. Niveau lag wel een beetje heel laag. Niet dat ik persé op hoog niveau meemoet maar ik leer dr niet veel van. Zelfs GJ op de V11 had mee gekund…. (op z’n minst een stukje dan).
Behalve op een illegaal crossbaantje bij Barneveld waar we even los mochten (en dus de helft van de groep bleef staan). Ook daarna nog wat leuke modderige paadjes langs de A1 en door het bos over de Harderwijkerkarweg (jawel) terug richting Putten voor de lunch met soep en broodjes.

Voor de middagsessie ben ik een niveautje hoger gegaan naar de middenklasse. En dat werd een heeel stuk leuker…..!
Kruip- en sluipdoor over boerenerven en natte zandpaden ging het richting Strand Horst. Lekker spelen in een soort van zanddepot en een stukje strandrace. Ben dr maar 1 keer afgevallen. Inmiddels was het gaan regenen dus geen last van klagende wandelaars, natuurliefhebbers en/of rustzoekers.

Zoals was beloofd zou het nog wat spannender worden: Maisplakken!!!

De eerste rondjes over de stoppelvelden gingen best goed. Goed de gang er in, glijdend en glibberend kwam ik er ook meestal weer uit…..
Totdat....... ik in een diep en nat trekkerspoor terecht kwam (beetje nauwkeurig sturen in de glibberzooi is nog niet zo makkelijk ;-). Spoor was te diep en glad om er uit te sturen en werd dieper en dieper en vooral heel veel natter en modderiger. Het was niet kwestie OF ik vast zou komen te zitten maar meer een kwestie van wanneer…

Zo stond ie er bij toen ik afstapte

Na eerst nog 50 meter naast de xt te hebben meegelopen, wou ie hier toch echt niet verder, voorwiel helemaal vastgezogen (ging er later nog dieper in)

Deze foto is gemaakt door de hulptroepen

eerst maar in mn eentje aangemodderd. Voorwiel recht omhooggetrokken terwijl de achterkant zich nog even verder vastzoog in de blub..

Gelukkig kwamen mijn nieuwe vrienden (kende ze trouwens al van een vorige keer) een paar flinke handjes helpen voordat de boze boer er aan zou kunnen komen..

Tsjonge, tsjonge, hij zit wel vast he??
XT komt later al weer aardig los. Nu alleen nog een spoortje verder slepen en op de wieltjes zetten (gelukkig is het geen GS, die is al helemaal niet te tillen/slepen…).

Nu nog even weer op gang komen, zonder opnieuw in te graven!

Gaaaaaassss!!!!!

En nog maar even een paar rondjes om het af te leren ;-)

XT-vriendjes aan het oogsten (nu wel met toestemming van de boer)

De overtollige modder was er dankzij de regen snel weer af (en een hele schoon-geschuurde ketting): Z.g.a.n. nooit mee gecrost…. Altijd van oud vrouwtje geweest...

Terug naar Putten voor Hamburgers, drankjes en stoere verhalen….

NB: deze all-inclusive dag is geheel kostenloos(!) mogelijk gemaakt door mijn vriend Arjan Brouwer!

Volgend jaar weer!!!

September 2007: technische Update

Jawel, ook een Echte Beginner heeft zo z'n wensen en ideeen.

Tijd voor een paar aanpassinkjes.

De meest eenvoudige: wat zo gaandeweg wel steeds duidelijker werd is dat ik staand op de stepjes in veel situaties meer controle over de motor heb. Dat geldt zeker op zwaar terrein. Staand verplaats je het zwaartepunt van de motor richting de voetsteunen, naar beneden dus en dat is wel zo prettig. ook kun je staand beter je gewicht verplaatsen, zowel naar voren als naar achteren.

Dat heb ik trouwens niet zelf bedacht maar goed afgekeken in de praktijk met als meest duidelijke voorbeeld een dame op een BMW HP2 die gedurende de hele vorige rit (100+ km) staand heeft gereden.

Als je staat is het belangrijk dat je min of meer rechtop staat. In ieder geval niet te veel voorover omdat je dan ook meer gewicht op de voorkant krijgt en dat wil je niet als je in de blub of los zand rijdt. Omdat het stuur op de XT redelijk laag staat is de oplossing dan ook makkelijk gevonden.

Aanpassing 1: stuurverhogers 30 mm



De tweede aanpassing is niet zichtbaar maar wel redelijk effectief en betreft progressieve voorvorkveren van de firma Wilbers, alweer zo'n Duits kwaliteitsproduct ;-)

Aanleiding/oorzaak is gebrek aan stabiliteit bij hogere snelheden (120+) sinds de montage van de Michelin T63 banden.
Gebrek aan stabiliteit is eigenlijk een understatement, boven de 110/120 pendelt en zwabbert de XT als een 1976-er suzuki GT 750 of als een natte krant zoals je wilt.

Das eigenlijk wel vreemd. Ik heb diverse fora gelezen en meerdere maken wordt de T63 als dé XT-band geroemd en genoemd.
Voor de niet-kenners: de T63 is een redelijke noppenband die ook op de weg redelijk presteert. Zo is ie bijvoorbeeld niet na 100 km snelweg versleten of zijn de noppen er dan spontaan afgevlogen. In het terrein doet ie het naar mijn mening heel aardig, ben dr al mee door stevige stukken klei en modder gekomen (zie ook het volgende verslagje). Heb verder natuurlijk geen vergelijkingsmateriaal...


Alle lagers en scharnierpunten van de XT zijn OK, ook heb ik volop gexperimenteerd met de veervoorspanning en bandenspanning. Helaas met erg weinig resultaat.
Ik verdenk dan ook deze specifieke T63-exemplaren van een soort van productiefout of zo, kan haast niet anders.
Desalniettemin zonde om een stel hagelnieuwe banden alweer op de oude-banden-stapel te leggen. Daarom nu eerst ook maar eens een stel progressieven veren gemonteerd, die stonden al langer op mn lijstje.

Resultaat is wel enige verbetering, zeker in combinatie met een stevige bandenspanning van 2.6. Maar harder dan zo'n 130 ga ik echt niet. En gelukkig hoeft dat ook niet met een XT.

Ben wel vast weer goed aan het rondkijken wat er nog meer gangbaar is onder de XT.
Wordt vervolgd.

Augustus 2008: De Eerste Echte Allroad rit

Augustus 2008

Gewapend met de ervaring uit de training en diverse trainingskilometers tijdens even-een-blokje-om heb ik me aangemeld voor m'n allereerste All-road-rit.

Zo her en der op het www verschijnen wel eens oproepjes in de trend van: Wie gaat er mee een all/ofroad-ritje maken op zaterdagochtend.

Stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ik als newby ook eens meemocht. Ja hoor geen enkel probleem, van harte welkom. Ik heb wel beloofd dat als ik structureel in de weg ga rijden ik rechtsomkeert ga. Komt vast helemaal goed, maak je niet druk is het vertrouwenwekkende antwoord van de organisator die ik dan nog helemaal niet ken.

Goed uitgerust na een luie maar motorloze zomervakantie in Zuid-Frankrijk, maar toch ook wel best wel een beetje zenuwachtig, (kan ik het wel bijhouden, ga ik niemand in de weg rijden....) ga ik op pad naar de Big M in Barneveld, een uurtje rijden.

Bij aankomst schrik ik wel een beetje van het serieus-ogende arsenaal aan of-road-geweld. Veel oranje KTM's, husabergs en HP2's en bijna geen soortgenoten met veel meer kilos en minder pk's . Zal dat wel goed komen??

Gelukkig kom ik aan de praat met een XT-er die het zelfs op een nieuwe XT 660X gaat doen met nauwelijks noppen. Ik neem me voor om maar eens achter hem te starten, dat kan nooit al te hard gaan in de blub....

Even later ontdek ik nog een xt 550 en zelfs een 25 jaar oude suzuki dr 350(?) en wordt al een beetje geruster.

Toch wel weer een man of 30 terwijl het in de ochtenduren nog heel fors gehoosd heeft.

Na een korte informele briefing gaan we op pad. Er wordt gereden volgens het D-systeem. In het kort: de voorste en de achterste rijders weten de route. Als de route links of rechts gaat of op een punt komt waarop niet duidelijk is hoe verder dan blijft de nummer 2 staan met z'n voorwiel in de rijrichting, als een soort wegwijzer dus. De rest van de groep rijdt lekker door. De stilstaande wegwijzer rijdt sluit weer aan voor de laatste rijder.

Reuze-handig want je hoeft zelf niet te navigeren maar alleen maar achter je voorganger aan te rijden.

Mijn zorgen blijken gelukkig niet helemaal nodig. Alhoewel het flink blubberig is ligt het tempo gelukkig niet heel hoog en kan ik het prima bijhouden. Ik slaag er zelfs nog in om heel af en toe iemand voorbij te rijden. Ben best even trots op mezelf.

Hoe blubberig?? De xt-x-er zonder echte noppen besluit al snel om te keren, heeft geen grip en kan onvoldoende snelheid maken (en heeft inmiddels een nieuwe Tenere gekocht...)

Korte picknick-pauze in het bos:

let goed op de nummer twee...;-)

Natuurlijk helaas niet alles onverhard

even tanken

eindpunt

Was een leerzame en goeie dag.
Meest opvallend: erg goeie sfeer tussen de mannen (en vrouw). Alhoewel de meesten elkaar wel kenden van andere gelegenheden voelde ik me als nieuwkomer welkom en gerespecteerd. Dat maak je ook wel eens anders mee in bepaalde motorkringen ;-)

Moe en voldaan naar huis om te .....

Poetsen...