zaterdag 27 december 2008

April 2008: De training

Theorie en praktijk weet je wel... Je leest wel eens wat over rijtechniek op het onverharde, zoals bijvoorbeeld dat je vooral gas moet geven als het spannend wordt.
Voor iemand die alleen nog maar op de weg heeft gereden is dat in theorie misschien nog wel te begrijpen maar heb het lef maar eens om uit te voeren....
Daar heb ik iemand bij nodig die me dat eerst eens voordoet zodat ik met eigen ogen kan zien dat het werkt......
Een training dus.

Aangemeld via Arjan Brouwer in Putten. De training werd gegeven door Hans Hendriks die dat gelukkig wel vaker doet.
In gezelschap van een aantal 1150/1200 gs-sen een supertenere en 2 Echte XT's.
Bij de koffie een praatje over bandenspanning, remtechniek en Veiligheid-Voor-Alles en zo.
Dan aan de gang.

Eerst een remoefening. De toon is al snel gezet, kennelijk wil niemand als mietje door het leven gaan dus is de snelheid al vanaf het begin flink hoog.

Na het remmen (en voor sommigen al tijdens) het Hoofdstuk Motor-optillen. Best handig misschien maar ik was niet van plan de XT ergens neer te leggen vandaag.

Dan op pad naar een soort van zanddepot waar even lekker gecrosst kan worden. Of zei Hans nou waar je even rustig het geleerde kunt oefenen....




Een fraai tereintje met een paar flinke zandbulten en zo. Ik besluit een nogal redelijk steile bult op te karren in de verwachting dat bovenop wel even plek is om stil te staan en te bedenken hoe verder.

Boven aangekomen blijkt de bult zo spits als een kerstboom en voor ik het in de gaten heb ga ik aan de andere kant met een bloedgang naar beneden. Denk dat ik in een reflex de voorrem heb aangetikt want een halve seconde later lig ik ondersteboven. Nog wel een klusje om vervolgens de motor van de steile helling naar beneden te krijgen. Je wordt er in ieder geval lekker warm van. Blijvende herinnering: gat gebrand in motorbroek.



Na de lunch verder over mooie paadjes op de Noord-Veluwe. Zo gaandeweg neemt het zelfvertrouwen en de snelheid aardig toe. Ik vind het wel handig als er iemand voor mij rijdt zodat ik kan zien wat er allemaal wel of niet kan. Beetje visueel ingesteld denk ik.

Over snelheid geproken: los/droog/mul zand. Instructeur 140 kmh. MB hield het maar even bij 90/100 (met het nodige angstzweet)

Nog even iets te vroeg om staand te driften... (of een slechte fotograaf natuurlijk....)

Al met al een leerzaam en vooral gezellig dagje.

woensdag 17 december 2008

maart/april 2008: De eerste meters

Op pad. Behoorlijk letterlijk dus.

De meters die ik tot dan toe op het zand had gereden waren bijna altijd best wel spannend. Met een wegmotor met weinig-profiel-wegbanden moet je bijvoorbeeld niet te veel gas geven omdat je anders zomaar overdwars staat. Ook diepe kuilen en korte stugge veerwegen zijn geen ontspannen combinatie.


Hoe anders met de XT.

Eerst wel wat voorzichtig en onwennig maar al gauw wordt de eerste kuil over het hoofd gezien en ga ik dr onverminderd snel over/doorheen, voorbereid op een stevige klap en een zoekend of glijdend voorwiel.

Helemaal niet nodig. De XT rijdt onverstoorbaar door /over de kuil alsof het een herfstblaadje op de A1 betreft . Hee zo kan het dus ook!


Les nummer twee vraagt ook wel wat omschakeling.

Als het op een wegmotor eens wat spannend wordt is het vaak een goed idee om snelheid te verminderen en in ieder geval het gas dicht te draaien.

Ook hier weer: hoe anders op het zand.

Lastige situaties los je op met méér gas en méér snelheid. Niet altijd natuurlijk maar heel vaak wel.
Zo worden flinke kuilen of hobbels nog maar kleine ongemakjes zolang je de snelheid dr maar inhoudt. Stapvoets in los, mul zand levert een zoekend voorwiel en zwaar werk op. Met meer snelheid zweeft je voorwiel over het strand en rij je fluitend door. Tenminste in theorie..

even wat plaatjes

Hier nog kansloos zonder noppen.



zondag 14 december 2008

En Off-Road ? Waarom dat nou weer?

Van-de-weg-motor

Voor iemand die na 20 jaar asfalt overstapt naar het onverharde is elke meter op het zand een avontuur en een soort van overwinning. 20 jaar asfalt is namelijk geen enkele garantie dat je het op het zand en in de blub ook wel aardig doet, tenminste dat werd mij wel duidelijk...

Dus als ik dan eens iets spannends meemaakte dan ging ik dat natuurlijk stoer vertellen. 'Actie'-foto's werden op de mail gezet om mn vriendjes te imponeren of ze uit te nodigen om ze van commentaar te voorzien.
Dat kan nog iets handiger in een reuze-echt Weblog en tadaaa. zie hier.


---------------------------------------

Wel even beginnen bij het begin:

Najaar 2007.
Motorrijden is leuk. Met vriendinnetje of vriendjes op stap, tentje mee, op naar Duitsersland, Belgenland, Engeland of Frankrijk. Ook zonder vriendjes rij ik nog wel wat kilometers. Zoveel kilometers dat het nieuwe er wel een beetje vanaf is.
Tuurlijk kan ik vast nog wel sneller en platter door die ene haarspeld of kan ik nog sneller naar Zuid-Frankrijk of andere verre bestemming blazen maar of dat nu ook steeds leuker wordt....
De gezelligheid met de vrienden natuurlijk wel !
Youtube en Google laten zoveel andere mooie dingen in het leven zien. Zo is mijn oog getrokken door de Ligurische Grenzkammstrasse (in het goed Nederlands). Een onverharde alpenroute in het grensgebied tussen Italie en Frankrijk.

Foto van het www geleend


Dat wil ik ook!
Hoe dan? wel op een motor natuurlijk!

Afscheid nemen....
De ouwe (en niet altijd meer even trouwe) Z1000 a1 uit 1977 staat veel meer stil dan dat ie rijdt.


15 jaar geleden gevonden, goed rijdend gemaakt en heel veel op gereden. Met vriendin, tent en slaapzakken achterop naar Schotland, Ierland, Wales, Franktijk, Italie en alles wat daar tussen ligt.
Nu met onvindbare electrische storing, slechte achtervorklagers, versleten banden en het allermooiste er wel vanaf. Ook op het oorspronkelijke plan om dr een dikke straatvechter van te maken zat al minstens 15 jaar stof... Dat zou minstens een jaar kosten om af te stoffen.

Naast de Z hebben de laatste jaren verschillende , redelijk moderne, maar in ieder geval betrouwbare motorfietsen gestaan waar toch echt de meeste kilometers op gemaakt zijn. Op dit moment staat er een TDM 900, een losse Squire-bak, een handvol fietsen en een kuub timmerhout bestemd voor de dakkapel... Behalve gebrek aan daadkracht ook nog eens weinig ruimte om te prutsen dus.


Het plan is geboren: Z naar een nieuw baasje, off-roadje erin...


Op zoek naar....
Gelukkig zijn er nog Echte Liefhebbers van Echte Motoren. De Z was dan ook redelijk snel verkocht.

Volgende stap: op zoek naar iets met noppen, lange veerwegen en toch ook wel ruimte voor gelegenheidspasagier en bagagerekje. O ja, moet ook nog in het budget passen.

Gelukkig begrensde het pakket-van-eisen de markt behoorlijk.Omdat ik op dat moment ook nog niet helemaal zeker was of ik het allemaal wel echt leuk zou gaan vinden werd een aanvullende eis dat het ook nog een redelijk courante motor zou moeten zijn die bij tegenvallende gevoelens ook weer redelijk vlot de markt op zou kunnen. Geen ruimte voor Exoten dus.

Had ik al gezegd dat er in mijn behoorlijk ruime motorrijdend vriend/kennissenbestand (nog steeds) helemaal niemand zit die een beetje kijk op offroadjes heeft? Moest dus wel een beetje puzzelen.

Gaandeweg kwamen volgende kreten steeds weer naar voren:

-bewezen degelijk en hufterproof, betrouwbaar, reparabel in de jungle, goed/veel aanbod ook van onderdelen.

Dan kom je al snel uit op een heuse, echte....


De nieuwe aankoop
Februari 2008
Dit is m dan

Foto van marktplaats


Glimmend en glanzend op Marktplaats. Afspraakje met XToon, lang, langer langst en toch ook heel goed verhaal over heel veel XT's en ander noppenspul.

Met een kratje bier als incentive werd de koop gesloten.


Voor de kenners en/of liefhebbers, het is een Yamaha XT 600 E, DJ02 van het jaar 2001 maar met de kleurdelen van een 2003, het laatste productiejaar van de luchtgekoelde XT.
Electrisch gestart met 17 inch achterwiel.....


Zo blij als een kind. HEERLIJK hoe zo'n XT pokkelt en pruttelt. Een verademing om met maar liefst 42 PK door de wereld te rijden. Dat geeft een hele andere kijk op het leven.


XT stond op er bij aankoop helemaal origineel bij. Da's mooi voor op de weg maar voor mijn woeste plannen moesten toch een paar kleine aanpassingen worden gedaan.
Een paar minimale updates:


Rekje om xt makkelijker weer rechtop te kunnen zetten als ie een keer op z'n kant ligt, en om gereedschapssetje op vast te knopen. En een boterham met pindakaas natuurlijk.



Optische tuning: kleine knippers, minder gewicht en ook minder luchtweerstand ;-)





En een paar redelijk stoer uitziende noppen: Michelin T63, waarover strax meer








En ook het ingekorte spatbord valt onder de categorie optische tuning


Verder niet zo goed zichtbaar, een setje andere voorvorkveren van Meneer Wilbers.


Let the Games begin!