Hoezeer ik ook in mn nopjes was met de mooie XT, mijn simpele brein was eigenlijk al weer een stapje verder, de XT is erg goed maar voor naast de weg kan het toch nog een beetje beter....
De XT 600 was op het moment van aanschaf -een klein jaar geleden- beslist de beste keuze die ik had kunnen maken, daarvan geen seconde spijt. Het is en blijft een prachtige motor!!
Waar je hele stoere dingen mee kunt doen...
Maar zo gaandeweg het jaar borrelen er ideeen in de grijze massa in de richting van: hmmm, setje alu velgen, beetje betere vering en ander, niet roestend uitlaatje zou niet gek zijn.
Als je dan gaat zoeken en klikken op het www naar allemaal lekkere Goodies voor de XT kom je al snel bij het kant-en-klare alternatief: de TT600R.
Bedacht en gemaakt in Italie door de mannen van Belgarda. Even heel kort samengevat: 30 kilo lichter, langere en betere veerwegen (Achter Ohlins, voor Paioli), Brembo remmetjes, alu velgen en een niet roestend, rvs/alu uitlaatsysteem. Maar gelukkig nog wel steeds met het heerlijke XT blok.
Het plannetje werd dus wel steeds duidelijker. Het aanbod was/is echter schaars met de daarbij behorende prijzen. Ook kun je er van uitgaan dat de TTR-en daadwerkelijk gebruikt zijn waarvoor ze ooit zijn bedacht. Dat betekent dat er ook wel minder mooie en goede exemplaren tussen kunnen zitten.
Maar toen..... was er een vooraanstaand lid van de TT-community die een nieuwe(re) TTR scoorde via e-bay bij de Oosterburen en er dus een over had. De link was snel gelegd en de XT werd te koop gezet.... en zoals dat wel vaker gaat met mooie dingen, snel voor een goede prijs overgedaan naar een nieuwe eigenaar.
Dag, lieve XT, ik zal je missen....
En Toen werd het 22 februari ......
De allereerste foto
...en de tweede...
... en ja, inderdaad ook de derde..
De TT600R dus. Zoals gezegd een soort super-XT. 30 kilo lichter, fraaie Ohlins schokbreker, Piaoli voorvork, beide met 280 mm veerweg, 310 mm bodemvrijheid, aangepast motorblok met 2 peekaatjes meer en aangepaste versnellingsbak, andere carbs voor meer koppel, Brembo remmen, rvs bochten, alu-demper en plaats voor een duo (kan zoonlief ook nog eens mee een blokje om).
Keerzijde van het gewichtsverlies is dat ie niet electrisch gestart kan worden maar dat dat een soort van ouderwets met de rechtervoet moet, met een Echte-Mannen-Kickstarter. Maar dat schijnt te wennen.
Behalve dat het officieel mijn 10e motor werd, is het het ook mijn eerste officiele Italiaanse motor...
Niet alleen mooi maar ook direct merkbaar makkelijker en stabieler te rijden op het zand.
Nu snel een keer een ritje doen.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten